Türklərin futbola, bizim isə voleybola olan yanaşmamız arasında oxşarlıq çoxdu. Necə onlar hələ də hər tsikldan əvvəl özlərini dağ başına qoyub, rəqiblərin gücünü kiçildib, sanki Türkiyə tarixən futbol ölkəsi olub tipli fikirlər yürüdürlərsə, bizdə də Azərbaycanın voleybol ölkəsi olduğuna bir o qədər inanırlar. Halbuki, hər iki ölkənin son illərdəki futbolçu/voleybolçu nəslindən əvvəl hansısa ağız dolusu danışılacaq böyük uğurları olmayıb. Ona görə də hazırkı vəziyyət haqda müzakirələr aparmaq, problemləri həll etmək yerinə boş-boş danışıb insanları da buna inandırmaq nəyə gərək? Həsənova, Şabovta, İnessa, Parxomenko bacıları və s. – hələ də Azərbaycan voleybolu o nəsilin hesabına ayaqda durur. Çox keçməmiş sonuncu mogikanlar Oksana və Valeriya da missiyalarını başa vuracaqlar. “Voleybol ölkəsi” isə bu uzun müddət ərzində rahatlıqla azərbaycanlıdı deyə biləcəyimiz Ayşən Əbdüləzimovadan başqa normal birini ortaya çıxara bilməyib.
Nadir hallarda TV-də idman verilişlərinə baxır, ya da bizim saytlarda yerli idmanla bağlı xəbərləri oxuyuram. Yerli idmana yuxarıdan aşağı baxıram kimi yozulmasın, sadəcə maraq məsələsidi. Amma bu səfər topla oynanılan idman növlərinə/voleybola olan marağım, xüsusilə də Avropa çempionatının sabah başlaması və başlığın diqqət çəkməsi nəticəsində "Apa"nın turnirlə bağlı hazırladığı verilişə baxdım. Qonaqlardan biri Oqtay Musayev idi. Onunla bağlı Federasiyanın koordinatoru olması xaricində heç bir məlumatım yoxdu. Verilişdəki danışığı sayəsində az-çox fikir sahibi oldum. Hamı hər şeydən məlumatlı olmalı deyil. Amma mütəxəssis qismində bir yerə dəvət olunmusansa, heç olmasa bilmədiyin detallarla maraqlan, öyrən, sonra get də. Belə şeylər Azərbaycan üçün artıq adət halını alıb. “Kimdi başı çıxan?” düşüncəsiylə nə gəldi danışırlar. Veriliş boyunca Musayev bir dənə də olsun düzgün fikir səsləndirmədi. Deyir ki, artıq top qəbulunda problemlərimiz yoxdu, sonra da Ceyran Əliyevanın adını çəkir. Voleybolda manşet problemləri elə təkcə libero ilə həll olunsa idi, nə var idi ki? Camaat day niyə baş sındırır? Müqayisə apardıqları Avropa Oyunlarından cəmi 3 ay keçib və artıq komandada illərdi yoluna düşməyən qəbul məsələsi həll olunub. Təki elə olsun. Sonra qeyd edir ki, Avropa Oyunlarında İtaliya kimi güclü komandanı məğlub etmişik, orda nələr elədiyimizi gördünüz. Maraqlananlar İtaliyanın hansı heyətlə Bakı-2015-də iştirak etdiyini çox yaxşı bilirlər. Həmçinin, 2-3 milli istisna olmaqla digərlərinin də... Ümumiyyətlə, Avropa Oyunlarını idman nöqteyi nəzərdən müqayisə kimi göstərmək gülüncdü. Musayev Avropa Oyunları vaxtı Bakıda olmayıb deyərdim, amma oyunlar zamanı zalda onunla rastlaşdığım olurdu.
“Bir mütəxəssis kimi deyə bilərəm ki, komandamız dördlükdə olacaq. Belə olmazsa, çıxışımız uğursuzluq kimi qiymətləndirilə bilər” – eyniylə belə dedi. Nə bilim, özünə mütəxəssis deyən adam ən azından belə bir cümlə işlətməməlidi. Rumıniya, Sloveniya, Xorvatiya, Macarıstan və Belarus – Azərbaycanın ilk dördlüyə düşmək şansı bu 5 ölkədən çoxdu, başqa da heç kimdən. Deyəsən, buralarda ekspertlikdə də patriotluq ön planda olmalıdı, mütləq hiss etdirməlisən – qulaq asdıqca belə düşünürdüm. Amma Musayev sonrakı cümləsində patriotluqdan əlavə, voleybolda baş verənlərdən bixəbər olduğunu nümayiş etdirdi. Koordinator Polşa, İtaliya, Azərbaycan və Türkiyəni ilk dördlüyə əsas namizədlər qismində göstərdi. Belə yerdə Azərbaycanı və digər 3 yığmanı qeyd etmək, Rusiya ilə Serbiyanın adını çəkməmək sonuncu 2 komandanı söymək kimi bir şeydi. Azərbaycan üçün qrupdan çıxmaq, yəni 4 komandalı qrupda ilk üçlüyə düşmək belə uğurdu. Bizdə voleybol futbola nəzərən bir az arxa planda qalır, amma əslində, bu idman növündə vəziyyət futboldan yaxşı deyil. Göstəriş üçün tətbiq olunan legioner limiti, sonradan utanmadan kubalıların filan milliləşdirilib oynadılması, Avropada ara-sıra qazanılan uğurların Azərbaycan voleybolunun inkişafı adı ilə soxuşdurmaq, məlum adamlar istisna olmaqla, mütəxəssislərin yetişməməsi – saymaqla bitmir. Hamı bunların fərqindədi, bircə özümüz yox? Avropa Oyunlarında Türkiyə millisinin üzvü Naz Aydəmirdən müsahibə alarkən o belə, bunu qeyd etmişdi: “İdmanda liqanız haqqında danışa bilərəm. Getdikcə legionerlərin sayı artır. Məncə, yerli idmançıların sayı artmalıdı ki, Azərbaycan voleybolu da inkişaf etsin. Əvvəlki illərdə daha uğurlu nəticələr qazanardınız. Ancaq indi isə aşağı yaş qruplarından yerli oyunçu yetişdirməkdə çətinlik çəkirsiniz”.
Nazdan misal gətirməklə Türkiyənin voleybol ənənələri olan ölkə olduğunu iddia etmirəm. Onlar da son illərdə ortaya çıxdılar. Buna baxmayaraq, Türkiyə son 10 ildə voleybolunu ən yaxşı şəkildə inkişaf etdirən 2-3 ölkədən biridi. Çox vaxtınızı almadan internetdə aşağı yaş qruplarında qazandıqları uğurlar barədə məlumat ala bilərsiniz.
Yaxın illərdə Azərbaycan voleybolunda vəziyyət daha da pisləşəcək. Amma biz hələ də özümüzü Rusiya, Braziliya, Polşa, Serbiya, İtaliya kimi voleybol ölkəsi hesab edək, onlarla müqayisə edək.
Yaxşı ki, bu verilişdə aparıcı və Şəfəq Kərimova qismən olanların fərqində idi. Yoxsa, onlar da eynisini təkrarlasalar, ortaya lap biabırçı mənzərə çıxacaqdı.
Yazıda qeyd etdiyim veriliş - http://apasport.az/news/109586
