Öz aləmimdə önəmli saydığım, maraqlı gələn, ya da nəsə bir xatirəsi olan şeyləri saxlamağı xoşlayıram. Çoxu da elə idmanla bağlıdı. Evdə onlar üçün ayrıca bir yer ayırmışam, arada orda eşələnirəm. Hər dəfə də nələrsə yoxa çıxır. Ən çox yandıranı anamın ilk formamı ("Barça"nın 100 illik forması) məndən xəbərsiz atması idi. Hə, bir də illərlə demək olar ki, heç qaçırmadığım "Futbol+" qəzetinin nömrələrinin atam tərəfindən "istismar" olunması var.
Bu "scorpion"lar 2002-nin söhbətidi - saqqızı çörək əvəzi aldığım vaxtlar idi. İçindən Dünya çempionatında iştirak edən yığmaların futbolçularının şəkilləri çıxırdı. Hansısa komandanın 11-liyini tamamlasan, hədiyyə filan verirdilər. Əlqərəz, Mendietanı tapdıqdan sonra İspaniyanı bitirmişdim. Əslində, İspaniyaya görə forma düşürdü, amma day-day 1 ay yubatdıqdan sonra forma əvəzi top veriləcəyini dedi. 10 yaşlı uşaq üçün nə fərqi... Əsas mövzu da elə topdu. Havanı necə vurmuşdularsa oval forma almışdı. Eynən amerikan futbolundakı topa bənzəyirdi. Görmüşük ki, topu olan uşağın məhəllədə öz "çəkisi" olur, mən isə olan-qalan hörməti də itirmişdim.
