Hansısa idman müsabiqəsini izləyəndə bir anlıq hislərimizə hakim ola bilmədiyimiz anlar olur. Qəzəblənmək, əsəb – bunları nəzərdə tutmuram. Bir ötürmə, bir driblinq, bir dank, ya da tennis rallisi yaxşı mənada təsir edə bilir. Özümdən bilirəm. İstər-istəməz şüuraltı o anın qəhrəmanına qarşı kiçik simpatiya yaranır. Hadisələrin davamı olaraq zamanla həmin idmançını izləyən birinə çevirilirəm(ik).
Bu gün məşğul olduğu idman növünü insanlara daha da maraqlı edən biri haqqında yazacağam. Çox olur ki, ətrafımdakılardan tennisin sıxıcı idman növü olduğu ilə bağlı fikirlər eşidirəm. Əsasən konkret oyun vaxtının olmamasını, servislər yerinə yetirilərkən yaranan çox kiçik fasilələri və s. bu kimi şeyləri səbəb göstərirlər. Onlarla razılaşmasam da, irad bildirmirəm. Belə yerdə haqlılıq payı olan bir məşhur klişeyə qatılmaqdan başqa əlimdən heç nə gəlmir. Bu gün tennisdən sıxılanları da nəzərə alan birindən danışacağıma görə, hər kəs dəvətlidir.
Qael Monfis yeniyetmə olarkən qazandığı uğurlarla tennis dünyasına qədəm qoymuşdu. Professional olmamışdan öncə “US Open” xaric, digər “Böyük dəbilqə” turnirlərinin qalibi olan fransız 2004-cü ildə dünyanın ən güclü yeniyetmə tennisçisi hesab olunurdu. Professional tennisdə uğurlu olacağını demək o zaman üçün böyük uzaqgörənlik tələb etmirdi. Ancaq bu səfər təxminlərlə reallıq üst-üstə düşməyəcəkdi.
İlk öncə bir az tennis danışaq, sonra nöqtəni işin şou qismi ilə qoyarıq. Monfis bu gözlərin kişi tennisində gördüyü ən güclü atletlərdəndi. Atletizmini, gücünü oynunda maksimum əks etdirməyə çalışır. Beyslayndan oyun qurmağı sevir. Kifayət qədər güclü forhəndi var. Tez-tez istifadə etdiyi semi-western forhəndi dünyanın ən güclü tennisçilərinə başağrısı ola biləcək hər cür özəlliyə sahibdir. Bununla yanaşı, iki əl bəkhəndi də heç də pis deyil; lazım olan bucaqları yaxalaya bilir, flat vinnerlərlə ralliyə nöqtə qoyur. Servisləri sürətlidir. Servis texnikası isə Endi Roddikə çox bənzəyir. Uşaq yaşlarında bu mənada amerikalını təqlid etməyə çalışdığı üçün onda vərdiş halını alıb. Çox nadir hallarda istifadə etdiyi slayslar onun zəif nöqtəsidir. Yaxşı setka oyunçusu olmadığı üçün volleyləri də onun üstünlükləri sırasına aid edə bilmərəm.
Monfis beyslayna daha yaxın durub oyunu diqtə edə biləcək tennis oynasa, bəlkə də əlində daha çox alternativ olardı. Rəqibin səhv etməsinə yönələn taktika ilə müqayisədə nəzarəti öz əlinə götürməsinin daha çox xeyrinə olacağını düşünürəm. Amma yeniyetməlikdən qalan oyun üslubunda dəyişiklik etməməkdə israrlıdır. Gələk yazının başlıqla birbaşa əlaqədar olan qisminə - mental məsələlər. Monfisin get-gəlləri sevən biri olduğu hamıya məlumdur. Qoy arxasına Parisi, çıxar qarşısına Cokoviçi, Federeri, otur izlə. Lazım olan dəstəyi alanda öz standartlarının belə üstünə çıxa bilir. Digər tərəfdən isə kiçik bir psixoloji təsirlə onu məğlub etmək çətin deyil. Tez-tez tennislə yaxından maraqlanan dostumla onun haqqında danışarkən Monfisin kortda iki nəfərə qarşı oynayan tək tennisçi olduğunu qeyd edirik: özü və rəqibi. Özünü məğlub edə bilsə, bəlkə də hər şey başqa cür ola bilərdi. Buna görə də Monfisin top-5 oyunçusu olması mümkünsüzə yaxın bir şeydir. Onun üçün "ən həvəskar professional" bənzətməsi çox uyğun olardı. Hisləri bəzən çox ön plana keçir və içindəki uşaq ortaya çıxır. Monfisin içindəki uşaq ortaya çıxanda isə tennisdən sıxılmaq mümkün olmur. İndi hünərin var onu saxla. Bu, əslində, işin bizim xeyrimizə olan tərəfidir. Nə qeyri-adi, nə qəribə vuruş axtarırsınızsa, onları məhz Monfisin ifasında görə bilərsiniz. Adam bəzən fantaziyanın limitlərini o qədər aşır ki...
Şoumenin nələrə qadir olduğunu görməyiniz üçün sizi bir neçə maraqlı video ilə baş-başa buraxıram. Özü də tennisdən sıxılanları belə həyəcanlandıra biləcək dərəcədə gözəl görüntülərlə...
“Belə bir şey mümkün deyil, bu, ola bilməz” deyə düşündüyüm o qədər epizod olub ki, Monfis birbaşa göz görə-görə “Rüfət, mənə başqa şeylərlə gəl” deyərcəsinə onun üçün mümkünsüzün olmadığını isbatlayıb. Amma hər şeyin öz zamanı var. Hər istədiyində oyunu şouya çevirməyin nəticəsi ağır olur. Monfis də tez-tez o ağır nəticələrlə üzləşir. Tennissevərlərin bu qədər göz zövqünə xitab edən birinin uğurlu karyerasının olması heç də pis olmazdı. Kortların şoumeni son açıqlamalarının birində artıq mental olaraq böyüdüyünü və bundan sonra fərqli Monfis görəcəyimizi bildirmişdi. İnanmaq istəyirik: Allez, Monfis!
Monfis haqda bilinməyən maraqlı detallar:
- Osgood schlatter adlı xəstəlikdən əziyyət çəkir. Dizin alt hissəsindəki qaval sümüyünün ucunun kənara doğru çıxması xəstəliyin əsas əlamətidir. Əsasən də idmanla mütəmadi məşğul olan insanlarda rastlanılır. Bu səbəbdən də Monfis dizində sarğı ilə korta çıxır. Osgood schlatter bəzən fransızın kortda asanlıqla hərəkət etməsinə mane olur. Sözügedən xəstəlik Rafael Nadalda da var.
- “Gatorade”, “Powerade” və s. bu tip içkilər əvəzinə arada “Coca-cola” içən bir tennisçi görsəniz, bilin ki, o Monfisdi.
- Fransada U-13, U-14 yaş qruplarında keçirilən 100 m qaçış yarışlarının qalibi olub. Tennis sevgisi onu yüngül atletikadan uzaq salıb. Məşqçisinin dediyinə görə, istəsə, Yay Olimpiya Oyunlarında 100 m qaça bilər.
- Tennisçi olmasa, basketbolu seçəcəkmiş. Basketbolu çox sevir. NBA-da “Denver"ə azarkeşlik edir. Ən sevdiyi basketbolçu isə Karmelo Entonidir.
- Ən sevdiyi tennisçi Artur Eşdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder